“Als ik in de spiegel kijk, zie ik eindelijk mezelf”
De provincie Noord-Holland vaart dit jaar voor de 2e keer mee tijdens de botenparade van Pride Amsterdam. Het thema is #YouAreIncluded. Inwoners uit de LGBTQIA+ gemeenschap konden zich samen opgeven met iemand bij wie ze zich veilig en geliefd voelen. 2 van de opvarenden zijn Melissa Mooij (57) en haar (bonus)dochter Miranda Walma (28). Zij vertellen over hun bijzondere band, hoe ze door de jaren zijn veranderd en wat Pride voor hen betekent.
Het is februari 2019, een maand waarin Melissa als echte Heldenaar normaal gesproken vooral aan carnaval denkt. De voorbereidingen zijn in volle gang en ook het dweilorkest, waarin ze bariton speelt, staat in het teken van het feest. Maar ondanks de gezelligheid, voelt Melissa zich depressief. Een gevoel dat ze al jaren heeft. “Vanaf mijn 12e werd ik mij ervan bewust: ik leef in het verkeerde lichaam. Ik durfde het niet te vertellen, was bang voor de negatieve reacties en wilde niemand kwijtraken. Doordat ik mijzelf niet kon zijn, heb ik meerdere malen op het punt gestaan te stoppen met leven. De pilletjes lagen al klaar.”
Zo ook die avond in 2019. Maar iets weerhield Melissa ervan ze in te nemen. Ze belde een goede vriendin op. “Ik zei: je moet nu komen of je ziet me nooit meer. Ze was er binnen 3 minuten. Toen heb ik mijn hele verhaal eruit gegooid.” Een week later vertelt Melissa het ook aan haar vrouw Carin. “Ik dacht: dit is het einde van ons huwelijk. Maar dat was niet zo. Sindsdien steunt ze mij volledig in mijn transitie.” In 2022 geven Melissa en Carin elkaar na 19 jaar opnieuw het jawoord, als vrouw en vrouw.
Toch heeft Melissa niet haar vrouw, maar haar (bonus)dochter Miranda opgegeven mee te varen op de provincieboot tijdens Pride. Melissa vertel, waarom heb je jezelf en Miranda opgegeven?
Melissa: “Miranda en ik hebben een fantastische band opgebouwd sinds ik bekendmaakte dat ik in een verkeerd lichaam ben geboren. Ik leer een hoop van haar over make-up, we shoppen samen en gaan regelmatig uit. Mijn vrouw houdt daar wat minder van, dat is haar al snel te druk. En daarbij krijg ik Carin met geen mogelijkheid op een boot. De pont naar Texel gaat haar al te ver, haha.”
Was jullie relatie daarvoor minder goed?
Miranda: “Melissa kwam bij ons toen ik 7 jaar was. Laat ik het netjes zeggen: toen was ik echt geen leuk persoon. Ik kon niet accepteren dat er iemand anders was in het leven van mijn moeder. En niemand kon de plek van mijn vader innemen. Het heftigste dat ik heb gedaan was als 12-jarig meisje in de auto stappen van een onbekende man van 36. Gelukkig heeft iemand het gezien en gemeld bij de politie. We werden omsingeld door 3 politieauto’s voordat er iets is gebeurd. Meerdere malen heb ik tegen Melissa gezegd: bemoei je er niet mee en ga weg. Ondanks dat we enorm botsten, heeft Melissa mij nooit in de steek gelaten.”
Wat is er sindsdien veranderd?
Melissa: “Mijn karakter is liever geworden, dat zei mijn vrouw vorig week nog. Ik kon voor mijn transitie erg kribbig reageren. Ik ben enorm trots hoe Miranda haar leven nu leidt en zorgt voor haar kleine jongen. Ze lijkt wel compleet het tegenovergestelde.”
Miranda: “We waren allebei explosief vroeger. Nu Melissa haar verhaal heeft gedeeld, is er een enorme last van haar schouders gevallen. Wij zagen wel dat er iets was, maar wisten niet precies wat er speelde en waarom ze van die off days had.”
Melissa: “Door de hormonen en medische behandelingen is mijn gezicht vrouwelijker, heb ik rondingen en lang haar. Als ik in de spiegel kijk, zie ik eindelijk mezelf. Daardoor voel ik zoveel minder stress in mijn lichaam. Alleen over mijn stem ben ik nog niet helemaal tevreden.”
Het thema van Pride dit jaar is #YouAreIncluded. Wanneer voelden jullie je juist ergens niet bij horen?
Melissa: “We zijn een hoop vrienden kwijtgeraakt. In eerste instantie zeiden ze wel dat ze achter mij staan, maar vervolgens hoor ik nooit meer iets van ze. Als ik vraag of ze willen afspreken, dan komt het nooit uit.”
Miranda: “Op school ben ik vroeger veel gepest. Ik hoorde er nooit bij. Het was iets waar ik mij voor schaamde, ik praatte er niet veel over. 1 keer ben ik helemaal uit mijn plaat gegaan en heb ik een klap uitgedeeld. Dat is natuurlijk niet goed te praten.”
Hoe gaan jullie nu met die negativiteit om?
Melissa: “Als ik op straat word nageroepen of mij in mijn stamkroegje niet veilig voel, dan ga ik liever weg. Ergens anders de gezelligheid opzoeken. Soms verzwijg ik het voor Miranda, want die gaat verhaal halen.”
Miranda: “Ja, ik wil wel even met dat soort mensen babbelen. Ik zal echt niet meer gaan slaan. Maar ik wil wel duidelijk maken dat hun gedrag niet normaal is. Je hoeft het niet met iedere levensstijl eens te zijn, maar dan hoef je mensen nog niet te beledigen. Je leeft maar 1 keer, dus geniet er vooral van en accepteer elkaar om wie je bent. Dan zou de wereld zoveel mooier zijn.”
Melissa, jij houdt ook een blog bij over jouw transitie. Draagt dat bij aan die acceptatie, denk je?
Melissa: “Het is op de eerste plaats voor mijzelf, ik kan alles van mij afschrijven. Mensen die geïnteresseerd zijn, kunnen zo volgen wat ik meemaak. In mijn werk als chauffeur bij een transportbedrijf heb ik ook veel contact met klanten. Als ik zie dat ze vragen hebben, kan ik ze naar mijn blog verwijzen. Ik hoop dat mensen door het lezen van mijn verhaal meer begrip krijgen. Als je hoort wat ik regelmatig naar mijn hoofd gegooid krijg, is dat nog hard nodig.”
Wat betekent Pride voor jullie?
Miranda: “Ik wil al vanaf jongs af aan meevaren. Zelf val ik op mannen en vrouwen, maar ik heb een relatie met een man. De sfeer bij Pride is warm, je voelt de liefde. Iedereen hoort erbij. Mijn vriendengroep is ook heel divers. Met mijn deelname laat ik ook aan hen zien: ik ben er voor jullie en jullie kunnen bij mij terecht.”
Melissa: “Pride is vrijheid. Je mag er zijn zoals je bent. Ik heb al een paar keer aan de kant gestaan en heb zo vaak gezegd: het lijkt mij fantastisch om mee te varen.”
Miranda: “En dan zei ik altijd: dan ga ik mee.”
(Denk jij aan zelfdoding? Neem 24/7 gratis en anoniem contact op met 113 Zelfmoordpreventie via 0800-0113 of chat op www.113.nl)