Vrijheid achter de vesting

Op bezoek in Naarden

Via een paar tussenstations verhuisde Jeffrey Remy (42) van New York naar Naarden. Van een miljoenenstad die nooit slaapt naar een serene stip op de kaart. “Voor mij komt alles hier samen.”

“Naarden geeft rust, ruimte, vrijheid en een fijn gevoel”, vertelt Jeffrey. “Het is dé plek waar ik wil zijn om onze kinderen te zien opgroeien. Er zijn veel sportclubs in de omgeving en ze kunnen hier lekker in het groen spelen, hutten bouwen, in bomen klimmen en varen en zwemmen in het Meertje van Vlek. Alles is dichtbij. De heide van het Goois Natuurreservaat, de vesting voor mijn hardlooprondjes met een vriend en de zaterdagochtendmarkt. Van hieruit ben ik ook zo bij de ijsbanen in Amsterdam en Utrecht voor mijn ijshockey, mijn jachtveld in Drenthe en bij mijn moeder in Dordrecht.”

Hij en zijn vrouw Sabine Schoute (37) gingen in 2018 “alleen even kijken” in Naarden. Voor de vorm. Om ook iets te bezichtigen buiten Amsterdam. Het plan was helder nadat ze eind 2017 na 2 jaar New York waren teruggekeerd in Nederland. “Vanwege de gezondheid van mijn vader kwamen we terug”, zegt Jeffrey, die werkt als consultant bij een van de grotere accountants- en belastingadvieskantoren. “Én omdat we New York niet echt een stad vinden voor kinderen, waar onze oudste is geboren.” Na een tussenstop bij zijn schoonouders in Hilversum, verhuisden ze terug naar Amsterdam. Daar gingen ze op zoek naar iets groters. Naarden was geen optie.

“We hadden al een aantal objecten op het oog in Amsterdam, totdat we de wijk inreden voor die ‘afvinkbezichtiging’”, lacht Jeffrey. “Het zonnetje scheen, het was groen, overal speelden kinderen, er fietsten oud-studiegenoten langs, we werden uitgenodigd voor een borreltje. Het huis was instapklaar en de buurt – het Rembrandtkwartier – voelde meteen als thuis. Mijn oud-huisgenoot en veel dispuutgenoten komen hier vandaan. In mijn studententijd gingen we ’s weekends vaak deze kant op. Ja, en dan hoor je jezelf bij zo’n bezichtiging ineens zeggen: ‘dit mogen we onze kinderen toch niet onthouden’?”

Dat huis ging uiteindelijk aan ons voorbij, maar met heel veel geluk hebben we in dezelfde week een ander huis in dezelfde straat kunnen kopen. In alle opzichten was dit huis beter dan het eerste. De enige uitdaging was dat de woning compleet moest worden verbouwd. Maar dat hadden we er wel voor over.” Om dichter op de verbouwing te zitten, huurden ze tijdelijk iets in Bussum. In 2020 trok het gezin naar Naarden.

Voor Jeffrey was het een zachte landing; veel vrienden uit zijn studententijd waren al in de omgeving neergestreken. Zijn vrouw moest even wennen. “Sabine is jonger dan ik en miste soms de reuring van Amsterdam, maar nu we hier wonen vindt zij het ook erg fijn. En inmiddels komen ook haar vriendinnen met gezin deze kant uit. Op een gegeven moment breekt een levensfase aan waarin je meer behoefte hebt aan rust.” Jeffrey geniet nu aan de eettafel met “een koffietje en een krantje” van het uitzicht op de tuin en van de spelende kroost voor zijn neus. “In Naarden kom ik tot rust. Ik hoef nergens heen. In Amsterdam stond ik altijd aan en ben je continu aan het sjezen.”

Domweg gelukkig in ’t Gooi; Jeffrey, Sabine en hun kinderen Emilie (4), Olivier (2) en Florine (1) zijn het. “Hoewel ik van origine een Dordtenaar ben, voelt Naarden vertrouwd. Dankzij mijn oud-huisgenoot kom ik hier al 23 jaar. Zijn familie werd mijn Gooise familie. Na onze studententijd waaide iedereen uit en verwaterden contacten. En nu komt alles en iedereen hier weer samen. Bijzonder, toch?!”

Klik op de plusjes voor meer informatie